سیستم‌های متعددی برای رتبه‌بندی موسسات آموزش عالی وجود دارد که هر کدام دارای شاخص‌های مورد نظر خود می‌باشند. با توجه به هدف‌گذاری دانشگاه جهت قرارگرفتن در میان 100 دانشگاه برتر جهان و عدم تعیین سیستم رتبه‌بندی مشخص، لازم است عملکرد دانشگاه به گونه‌ای باشد تا در تمامی این سیستم‌های رتبه‌بندی عملکرد قابل قبولی داشته باشد. از طرفی به دلیل تنوع زیاد شاخص‌ها، لازم است شاخص‌های پراهمیت با کاربرد در اکثر سیستم‌ها شناسایی و تمرکز بر روی آن‌ها صورت گیرد. یکی دیگر از مزایای شناسایی این شاخص‌ها، بازنگری و اصلاح رویه‌ها و شاخص‌های ارزیابی دانشگاه در سطوح مختلف می‌باشد تا بین عملکرد دانشگاه و اهداف آن همگرایی ایجاد شود..